BON DISCOURS DE NOËL DU NOUVEAU ROI PHILIPPE
Le 24 décembre 2013, le Roi Philippe a tenu sa première allocution de Noël à la nation belge. Le discours royal fut environ la moitié plus courte que ceux de son père et était – remarquablement – pour la première fois tenu dans les trois langues nationales, y compris l’allemand donc.
Le Roi s’est directement adressé aux Belges. Il confia être profondément ému tant par les accueils à l’occasion des Joyeuses Entrées que par le contact quotidien avec les gens. De plus, il a souligné l’importance qu’il accorde au dialogue avec les Belges. Ensuite, le Roi a fait l’éloge des efforts journaliers de tous les Belges.
Ce sont des paroles d’un souverain qui veut être en contact direct avec la population belge. Le Roi a également loué les prestations belges au niveau collectif, entre autres la qualification des Diables Rouges dont le Roi se réjouit comme tous les autres Belges. Il a également exprimé son soutien explicite aux pauvres dans la société et a accentué l’importance de la lutte contre la pauvreté – ce qui fait penser au feu Roi Baudouin.
Il était également frappant que le Roi ait consacré moins de 10% de son allocution aux “mesures encourageantes” des “gouvernements fédéraux et régionaux”. Ainsi, il a limité ses remerciements obligatoires aux politiciens au strict minimum. Il ne les a d’ailleurs pas – et à juste titre – félicités pour l’achèvement de la “réforme” de l’Etat.
Le Roi a également souligné l’importance de tisser des liens entre toutes les composantes de la société et en premier lieu entre tous les Belges. A cet égard, il s’est référé à la situation en Afrique du Sud: “Il y a quinze jours, j’étais en Afrique du Sud pour rendre hommage à Nelson Mandela, qui a si bien personnifié cette volonté de jeter des ponts. Mandela nous a montré que le dialogue et la réconciliation peuvent changer le monde. Puisse cette force intérieure être aussi la nôtre.”. C’était un plaidoyer feutré pour une Belgique unitaire. A l’opposé de la Belgique régionalisée et communautarisée sur base linguistique, l’Afrique du Sud est, depuis la fin de l’apartheid, un Etat unitaire, organisé sur base de neuf ( ! ) provinces (voir notre texte). Un message sans équivoque à l’adresse de la particratie.
Son allocution en allemand était aussi d’une très bonne qualité, ce qui est en accord parfait avec la grande maturité dont le Roi a fait preuve depuis son accession au trône le 21 juillet dernier.
Bref, le Roi a tenu une très bonne allocution qui était peut-être un peu prudente. Cependant, ceci est parfaitement compréhensible vu le fait qu’il n’occupe sa fonction que depuis peu et que la particratie et sa presse profitent de chaque occasion pour mettre en doute la fonction royale.
GOEDE KERSTTOESPRAAK VAN NIEUWE KONING FILIP
Koning Filip heeft op 24 december 2013 zijn eerste kersttoespraak voor de Belgische natie uitgesproken. De toespraak was ongeveer de helft korter dan bij zijn vader en werd – opmerkelijk – voor het eerst in de drie landstalen gehouden, met inbegrip van het Duits dus.
De Koning heeft zich rechtstreeks tot de Belgen gericht. Hij zegde diep geraakt te zijn, zowel inzake de ontvangst tijdens de Blijde Intredes als door het dagelijkse contact met de mensen en hecht belang aan het aangaan van de dialoog met alle Belgen. Voorts loofde de Koning de dagelijkse inspanningen van elke Belg.
Het zijn de woorden van een vorst die rechtstreeks in verbinding wil staan met de Belgische bevolking. Ook op het collectieve vlak loofde de Koning Belgische prestaties, zo onder andere de kwalificatie van de Rode Duivels voor het WK voetbal waarover de Koning zich – net alle Belgen – zich verheugt. Hij sprak ook zijn expliciete steun uit voor de armen in de maatschappij en zei dat er tegen armoede moet gestreden worden – wat aan wijlen Koning Boudewijn doet denken.
Opvallend was ook dat de Koning minder dan 10% van zijn toespraak besteedde aan de “bemoedigende maatregelen” van de “federale en de gewestregeringen”. Daarmee beperkt hij de obligatoire dankbetuiging aan de politici tot een strikt minimum. Hij feliciteerde hen overigens terecht niét met de voltooiing van de “staatshervorming” !
De Koning wees ook op het belang van banden tussen alle geledingen van de maatschappij, en in de eerste plaats tussen alle Belgen. Hierbij aansluitend verwees hij naar de toestand in Zuid-Afrika: “Veertien dagen geleden was ik in Zuid-Afrika voor het eerbetoon aan Nelson Mandela, die de wil om bruggen te bouwen zo goed verpersoonlijkte. Mandela heeft ons getoond dat dialoog en verzoening de wereld kunnen veranderen. Laten wij ook in onszelf die kracht vinden”. Dit was een omfloerst pleidooi voor een unitair België. In tegenstelling tot het op taalbasis geregionaliseerde en gecommunautariseerde België, is Zuid-Afrika sedert het einde van de apartheid een op basis van negen ( ! ) provincies ingedeeld unitair land (zie onze tekst). Een niet mis te verstane boodschap aan de particratie.
Zijn toespraak in het Duits was ook van een zeer hoge kwaliteit, wat perfect past bij de grote rijpheid die de Koning toont sinds zijn troonsbestijging op 21 juli ll..
Kortom, de Koning heeft een zeer goede toespraak gehouden. Misschien was ze wat voorzichtig, maar dat is absoluut begrijpelijk gelet op het feit dat hij nog niet zo lang zijn functie bekleedt en de particratie en haar pers alle gelegenheden te baat nemen om de koninklijke functie in vraag te stellen.
