TAALNATIONALISTEN RUZIËN NU ZELFS OVER PANDA’S
Door diplomatieke contacten verkreeg premier Elio Di Rupo dat twee Chinese reuzenpanda’s gedurende tien jaar in ons land mogen verblijven. Op zich is dat een opmerkelijk succes: panda’s zijn zeldzame dieren en trekken vele toeschouwers. De dierentuin van Pairi Daiza (Brugelette, Henegouwen) – die een aanvraag had ingediend – krijgt de panda’s en niet de Antwerpse zoo. Deze laatste reageerde verbolgen en kreeg meteen bijval van de N-VA en CD&V, die zoals gewoonlijk deze kleine twist hebben aangegrepen om het Zuiden van België te stigmatiseren omdat dat landsdeel zogezegd zou profiteren van de vrijgevigheid van het noorden van België, dat rijker is. Een absurd verhaal, maar ook komisch. Waarom?
De N-VA verklaarde bij monde van Kamerlid Zuhal Demir: “Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat Elio Di Rupo diplomatieke middelen heeft ingezet om een dierenpark in zijn eigen buurt een handje te helpen“. Opvallend is dat nog vóór de separatisten een hardere toon aansloegen de media (die door de partijen gesubsidieerd worden) meenden dat er een “communautaire rel” in de maak was. Maar wat is er dan wel “communautair” aan dit conflict? Het gaat om een “strijd” tussen twee steden of provincies die beiden een zoo hebben.
Indien Di Rupo de belangen van het zogenaamd “Waals” gewest liet primeren, is dat volkomen logisch: hij moet immers enkel verantwoording afleggen aan de kiezers van zijn provincie. De geplande schrapping van de verkiezingen voor de Senaat zal dit probleem enkel nog verergeren: er zal immers geen federale kieskring meer bestaan die de provinciegrenzen overschrijdt. Daaruit volgt dat men beter een nationale kieskring zou oprichten, net als nationale partijen – met uiteraard het behoud van ons volwaardig bicameralisme – maar dit voor de hand liggende discours werd door de B.U.B. niet gehoord.
Ook de zogenaamde “Vlaamse” “minister-president” Kris Peeters (CD&V) gooide olie op het mediatieke en politieke vuur door een oproep aan Di Rupo te doen op om zich te verantwoorden. Maar als Peeters werkelijk minstens even belangrijk is als de Belgische eerste minister, hetgeen hij zelf beweert, wat belet hem dan zelf panda’s te halen bij de Chinese overheid die hem nota bene een week geleden ontving ? Dit is dus een zoveelste door de particratische media opgeklopt communautair steekspel waaruit vooral de onzin van taalnationalisme en taalfederalisme blijkt en waarvan wij de gedwongen toeschouwers zijn. Het lijkt er wel op dat alle andere problemen van België ondergeschikt zijn aan twee panda’s.
Het toppunt van absurditeit is wel dat de Vlaams-nationalisten liever hebben dat de panda’s naar een zoo gaan die door de Koninklijke ( ! ) Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen ingericht werd en die bovendien tweetalig is (zie o.a. de website van de zoo). Zolang ze voor taalnationalistische doeleinden kunnen worden misbruikt zijn Koninklijke en tweetalige instellingen blijkbaar plots geen probleem meer… De B.U.B. kan immers moeilijk aannemen dat de separatisten de verdediging van een Koninklijke en tweetalige instelling op het oog hebben.
Bovendien vliegen de clichés aan spaanders: een privé-instelling uit het zogenaamde “socialistische” “Wallonië” heeft een overheidsbedrijf uit het zogenaamde “ondernemende” “Vlaanderen” verslagen … Ook tonen de taalnationalisten nogmaals aan dat hun redeneringen volkomen onlogisch zijn. Ze beweren onophoudelijk dat het zuiden van ons land van het noorden profiteert. Wanneer daarentegen de armste Belgische provincie – Henegouwen – banen schept en/of aantrekkelijker wordt, beschuldigen diezelfde nationalisten de Belgen uit het Zuiden ervan het Noorden te bestelen.
Het absurde en kleinggeestige verhaal heeft dus ook een komisch kantje.
Moraal van het verhaal? De open en omfloerste separatisten kunnen enkel denken in termen van een “Vlaanderen” en een “Wallonië”, of het nu gaat om panda’s of om de sociale zekerheid. Dit verhaal is absurd, maar dat is het hele taalfederalisme ook. De dag dat de Belgische burger dat beseft kunnen we ons misschien ook bezig houden met problemen die er werkelijk toe doen i.p.v. ons voor de ogen van de wereld belachelijk te maken.
LES NATIONALISTES LINGUISTIQUES SE DISPUTENT MEME SUR DES PANDAS
Par la voie diplomatique, le premier ministre Elio Di Rupo a obtenu que deux grands pandas chinois pourront rester dix ans dans notre pays. En soi, c’est déjà intéressant: les pandas sont des animaux rares et attirent beaucoup de visiteurs. Cependant, ce n’est pas le zoo d’Anvers qui reçoit les pandas, mais le jardin zoologique de Pairi Daiza (Brugelette, Hainaut) – qui avait soumis une offre. Les responsables du zoo d’Anvers sont furieux et le zoo recevait tout de suite le soutien de la N-VA et du CD&V, qui ont comme d’habitude abusé de cette petite querelle pour fustiger le sud de la Belgique qui soi-disant profiterait de la largesse du nord plus riche de la Belgique. Une histoire absurde, mais aussi comique. Pourquoi?
Ainsi, Zuhal Demir, députée à la Chambre pour la N-VA déclarait: “Je ne peux me défaire de l’impression qu’Elio Di Rupo a utilisé des moyens diplomatiques pour donner un coup de pouce à un parc animalier dans ses environs“. Il faut aussi noter que les médias (subventionnés par les partis politiques) ont haussé le ton en parlant d’une “querelle communautaire” avant même que les séparatistes ne soient intervenus.
Mais quel est le facteur “communautaire” dans ce conflit? Il s’agit d’une “lutte” entre deux villes ou provinces qui disposent tous les deux d’un parc animalier. Si Di Rupo a fait primer les intérêts de la soi-disant région “wallonne”, c’est tout à fait logique puisqu’il ne répond qu’aux électeurs de sa province. La suppression des élections sénatoriales a même aggravé le problème : il n’y a plus de circonscription électorales fédérale dépassant les frontières des provinces. Il s’ensuit qu’il vaudrait mieux instaurer une circonscription nationale, voire des partis nationaux, mais ce discours évident, le B.U.B. ne l’a pas entendu.
Le soi-disant “ministre-président” “flamand” Kris Peeters (CD&V) mettait encore de l’huile sur le feu médiatique et politique en demandant à Di Rupo de justifier la manoeuvre. Or, si Peeters est au moins si important que le premier ministre belge – comme il le prétend – qu’est-ce qui le retient de demander lui-même des pandas au gouvernement chinois, qui l’a d’ailleurs reçu il y a une semaine? Nous voilà donc spectateurs obligés de la énième joute communautaire gonflée par les médias et qui démontre surtout l’absurdité du nationalisme et du fédéralisme linguistique. C’est comme si tous les autres problèmes en Belgique étaient secondaires par rapport à la question des deux pandas.
Le point culminant de l’absurdité est bien le fait que les flamingants préfèrent que les pandas aillent à un zoo fondé par la Société Royale ( ! ) de Zoologie d’Anvers qui est en outre bilingue (voir notamment le site du zoo). Pour autant qu’elles puissent être utilisées à des objectifs servant le nationalisme linguistique les institutions royales et bilingues ne posent apparemment pas problème … Le B.U.B. peut en effet difficilement croire que les séparatistes aspirent à défendre une institution royale et bilingue.
En outre, les clichés volent en éclats : c’est bien une institution privée dans la soi-disant “Wallonie” “socialiste” qui gagne contre une entreprise publique se situant dans la soi-disant “Flandre” “entreprenante”. De plus, les nationalistes linguistiques démontrent encore une fois que leurs raisonnements sont parfaitement illogiques. Ils affirment sans relâche que le sud de notre pays “profite” du nord. En revanche, lorsque la province la plus pauvre du pays – le Hainaut – crée des emplois et/ou se rend plus attractive, les mêmes nationalistes accusent toujours les Belges du sud de voler la partie nord du pays.
Cette histoire absurde et mesquine a donc également un aspect comique.
Morale de l’histoire? Les séparatistes ne sont capables que de penser en termes de “Flandre” et de “Wallonie”, qu’il s’agisse de pandas ou de la sécurité sociale. Cette histoire est absurde à l’instar du fédéralisme linguistique. Le jour où le citoyen belge s’en rendra compte, on pourra peut-être s’occuper des vrais problèmes au lieu de nous ridiculiser face au reste du monde.
