UN UNITARISTE
Le 23 juillet 2013, le mandat de l’ambassadeur américain en Belgique, le démocrate Howard Gutman, prendra fin. Gutman a été nommé ambassadeur des États-Unis dans notre pays en 2009 et il a accompli sa mission brillamment.
C’était à sa propre demande que Gutman a choisi la Belgique pour exercer son mandat d’ambassadeur et, pendant tout le temps qu’il y résidait, il a essayé de renforcer les liens belgo-américains. Son amour sincère de la Belgique et son attachement à l’unité de notre pays furent remarquables. A de nombreuses occasions, il a rappelé que la Belgique était l’un des pays les plus unis au monde – si pas le pays le plus uni au monde. Il a indiqué que lorsqu’il y avait des élections américaines, son pays montrait de profondes divisions. Si aux Etats-Unis, le démocrate Obama obtient 51% et son adversaire républicain Romney 49%, cela signifie en effet – selon Gutman – que 49% des Américains sont pour le maintien de la loi permissive sur le port des armes, contre la politique de protection de l’environnement, contre une meilleure accessibilité aux soins de santé, contre l’avortement … etc. Or, sur toutes ces questions, il y a une parfaite harmonie entre tous les partis belges.
Gutman a visité les 589 communes belges et toutes les dix provinces. Le but officiel de sa “tournée” était de renforcer à nouveau les liens entre les Etats-Unis et la Belgique, après les années difficiles pendant que George W. Bush était président. Seul le bourgmestre de la commune Lanaken au Limbourg, l’extrémiste flamingant Marino Keulen (VLD) dit ne pas l’avoir vu passer. En réalité, Gutman y a été (ce qu’une photo devant un hôtel prouve), mais il n’y a pas rencontré le bourgmestre sans doute parce que l’ambassadeur estimait que ce dernier était trop flamingant. Gutman a aussi tardé à visiter le parlement “flamand”, ce qu’il ne fit qu’à la fin de sa tournée. Probablement, il n’aimait pas s’y rendre vu ses idées unitaristes. Une déclaration de Gutman (du 17 avril 2013) le met en exergue: «Lorsque l’invitation [du parlement “flamand”] m’est parvenue, j’ai réalisé que je n’avais jamais été là-bas “. On peut en déduire que Gutman ne portait pas le fédéralisme linguistique dans son cœur, également compte tenu du fait qu’il a tenu ces propos 4 ans après avoir reçu son mandat et trois mois avant son départ…
Le 5 mai 2013, sa tournée de la Belgique s’est achevée par une visite à la commune bilingue limbourgeoise de Fourons. Le soir même, il concluait sa visite aux communes et aux provinces lors d’une réception en présence de tous les bourgmestres, de tous les gouverneurs de province et du premier ministre. En d’autres termes, Gutman n’a accueilli que les entités que existeraient dans une véritable Belgique unitaire. Parmi les nombreux et superflus ministres des communautés et des régions, il a choisi – à juste titre – de ne pas en inviter un seul. Fameux message politique, même si – naturellement – « nos » médias n’en ont pas parlé…
Il est bon à savoir que les séparatistes et nationalistes linguistiques en Belgique ne peuvent pas compter sur le soutien de la plus grande puissance mondiale. Cela rend leur lutte grotesque encore plus pathétique. Cet été, le 23 juillet, Gutman quittera son poste d’ambassadeur, deux semaines après la fête nationale américaine et deux jours après la fête nationale belge. De nouveau un symbole. Bien que l’on ne connaisse pas encore le nom de son successeur, il est certain que l’ambassadeur Gutman nous manquera.
EEN UNITARIST
Op 23 juli 2013 eindigt het mandaat van de Amerikaanse ambassadeur in België, de democraat Howard Gutman. Gutman werd in 2009 benoemd als ambassadeur van de Verenigde Staten in ons land en heeft zijn taak met brio volbracht.
Het was op eigen vraag dat Gutman België koos voor zijn ambassadeurschap en in de tijd dat hij hier verbleef heeft hij geprobeerd de Belgisch-Amerikaanse banden nauwer aan te halen. Zeer opmerkelijk was echter zijn uitgesproken voorliefde voor België en zijn gehechtheid aan de eenheid van ons land. Talloze malen heeft hij herhaald dat België één van de meest verenigde landen ter wereld is – of zelfs het meest verenigde land. Hij wees erop dat wanneer er in Amerika verkiezingen zijn, het land zijn diepe verdeeldheid toont. Als in zijn thuisland de democraat Obama 51% haalt en zijn republikeinse tegenstander Romney 49%, dan betekent dat immers – zo Gutman – dat 49% van de Amerikanen voor de handhaving van de soepele wapenwet zijn, tegen een milieuvriendelijk beleid, tegen een toegankelijke openbare gezondheidszorg, tegen abortus… enz.. Maar over al die thema’s bestaat er tussen alle Belgische partijen een roerende eensgezindheid.
Gutman bezocht alle 589 Belgische gemeenten en alle 10 provincies. Het officiële doel van zijn ‘tournee’ was om de banden tussen de Verenigde Staten en België opnieuw aan te halen, zeker na de moeilijke jaren tijdens het presidentschap van George W. Bush. Alleen de burgemeester van het Limburgse Lanaken, de “Vlaams”-nationale extremist Marino Keulen zegt de ambassadeur niet gezien te hebben. In werkelijkheid is Gutman er geweest (wat een voor een hotel genomen foto bewijst), maar hij heeft er de burgemeester niet ontmoet waarschijnlijk omdat de ambassadeur hem te flamingantisch vond. Ook het “Vlaams” parlement heeft Gutman pas bijna op het einde van zijn tocht bezocht, waarschijnlijk wegens zijn unitaristische ideeën. Een uitspraak van Gutman (d.d. 17 april 2013) zet dit eveneens in de verf: “”Toen [een] uitnodiging [van het “Vlaams” parlement] kwam, realiseerde ik me dat ik [daar] nooit geweest was“. Je kan eruit afleiden dat Gutman het taalfederalisme geen warm hart toedraagt, mede gelet op het feit dat die uitspraak van vier jaar na zijn aanstelling en drie maand vóór zijn vertrek dateert…
Op 5 mei 2013 werd zijn tocht door België afgesloten met een bezoek aan de Limburgse tweetalige gemeente Voeren. Hij sloot diezelfde avond nog zijn bezoek aan de gemeenten en de provincies af in aanwezigheid van alle burgemeesters, provinciegouverneurs en de eerste minister. Anders gezegd, Gutman ontving enkel de entiteiten die in een echt unitair België zouden bestaan. Van de talloze en overbodige gemeenschaps- en gewestministers nodigde hij er – zeer terecht – niet één uit. Als politieke boodschap kan dat tellen, ook al werd hier in ‘onze’ media natuurlijk geen aandacht aan besteed.
Het is goed om weten dat de separatisten en taalnationalisten in België niet op steun van de grootste wereldmacht kunnen rekenen. Het maakt hun belachelijke strijd enkel nog hopelozer. Deze zomer, op 23 juli, vertrekt Gutman als ambassadeur, twee weken na de Amerikaanse feestdag en twee dagen na de Belgische nationale feestdag. Opnieuw een symbool. De naam van zijn opvolger is nog niet bekend, maar het staat al vast dat we ambassadeur Gutman zullen missen.
