POISSON D’AVRIL 2013
Ici vous pourrez relire notre poisson d’avril de 2013. Le B.U.B. n’abandonne pas le combat pour une Belgique unitaire parce que nous pouvons le gagner bientôt ! Vive la nouvelle Belgique unitaire !
LE B.U.B. CESSE LE COMBAT
Confronté à la force des flamingants et des wallingants et vu l’absence de financement public et d’accès aux médias, le B.U.B. arrête son combat politique après presque 11 années d’existence.
La décision a été difficile, mais face à la logique du nationalisme linguistique qui est de rigueur tant en Flandre qu’en Wallonie, le B.U.B. a décidé de cesser sa lutte politique. Nous avons constaté que la Belgique fédérale est devenue une coquille vide et une fiction politique. Le confédéralisme se pointe à l’horizon et cette évolution nous semble irréversible. Lors de la scission du pays – qui est malheureusement devenue inéluctable – nous craignons que les séparatistes développent une solution de compromis pour la région de Bruxelles-Capitale, le dernier bastion belgicain. Le président Hans Van de Cauter déclara sur un ton grave devant le conseil du parti: « On n’en peut plus. Le mouvement unitariste est mort. Nous devons abandonner le combat. »
Plusieurs constats ont renforcé notre analyse: le génocide culturel des Francophones en périphérie bruxelloise, les transferts massifs et continus de la Flandre vers la Wallonie, la domination par les Flamands de la Belgique (ou ce qu’il en reste d’un point de vue politique) ainsi que la méprise totale de langue flamande par la plupart des Wallons.
Le constat de notre président est clair et implacable: “Le fait que le plus grand parti de la Belgique – la N-VA – ait décidé d’organiser un congrès sur le confédéralisme en 2014 et les dernières déclarations de Monsieur Happart en faveur de ce même confédéralisme nous ont définitivement convaincus que la poursuite de notre lutte pour une Belgique unitaire est vaine. De plus, vu que les Belges continuent à voter pour des partis ouvertement séparatistes, force est de constater que non seulement ce pays ne constitue apparemment aucune plus-value pour eux, mais également qu’ils ne désirent plus vivre au sein d’une Belgique unie. On n’a plus envie de mener un combat d’arrière garde. » Le président y ajouta: « Cette Belgique n’est plus capable d’être gouvernée ni de construire un projet d’avenir pour l’ensemble de ses citoyens, qu’il soient Flamands, Wallons, Bruxellois, Germanophones, chrétiens, musulmans, juifs, laïcs, voire homosexuels. » Notre président avait du mal à maîtriser ses émotions.
Il espère tout de même que la population pourra se prononcer sur son avenir lors d’un référendum. « Mais, » poursuit-il, « j’en doute parce que selon nos éminents constitutionnalistes un référendum n’est pas autorisé par la constitution.” Notre président termina son discours de façon désespérée : « La survie de la Belgique est devenue presque illusoire. La seule possibilité pour sauver notre pays serait une victoire des Diables Rouges au championnat de football au Brésil en 2014. Mais ce n’est pas gagné d’avance malgré leurs bonnes prestations des derniers mois. »
Certains membres du B.U.B. envisagent même de s’enfuir à l’étranger pour échapper à la répression flamingante et wallingante. Un membre nous confia : « Je ne veux pas attendre la création de camps de concentration, voire de chambres à gaz pour les belgicains. » Il y ajouta : « Vu que les références aux années 30 sont désormais interdites, je passe directement aux années 40. »
Malgré tout, nous espérons que le sort qui sera réservé aux Belges ne sera pas trop amer.
1 APRILGRAP 2013
Hier kan u onze 1 aprilgrap van 2013 nalezen. De B.U.B. zal de strijd voor een unitair België niet opgeven omdat we hem binnenkort kunnen winnen ! Leve het nieuwe unitaire België !
DE B.U.B. STAAKT DE STRIJD
Gelet op de kracht van de Vlaams- en Waals-nationalisten en het ontbreken van overheidsfinanciering en mediatoegang staakt de B.U.B. na bijna 11 jaar bestaan haar politieke strijd.
De beslissing was moeilijk, maar gelet op de zowel in Vlaanderen als in Wallonië overheersende taalnationalistische logica, heeft de B.U.B. besloten haar politieke strijd te staken. Wij zijn tot de vaststelling gekomen dat het federale België een lege doos en een politieke fictie geworden is. Aan de horizon doemt het confederalisme op, wat naar ons aanvoelen een onomkeerbare evolutie is. Wanneer het land gesplitst wordt – en dat is jammer genoeg onafwendbaar geworden – vrezen we dat de separatisten een compromisoplossing voor het Brussels Hoofdstedelijk gewest, het laatste belgicistische bastion, uitwerken. Op de partijraad verklaarde de voorzitter, Hans Van de Cauter, op een dramatische wijze: « We kunnen niet meer. De unitaristische beweging is dood. We dienen de strijd te staken. »
Verschillende vaststellingen hebben ons gesterkt in onze analyse: de culturele genocide van de Franstaligen in de Brusselse rand, de massale en onophoudelijke transfers van Vlaanderen naar Wallonië, de overheersing van België (of wat er politiek gezien nog van over blijft) door de Vlamingen alsook de totale minachting van het merendeel van de Walen voor de Vlaamse taal.
De vaststelling van onze voorzitter is duidelijk en onverbiddelijk: “Het feit dat de grootste partij van België – de N-VA – beslist heeft om in 2014 een congres over het confederalisme te houden en de recente verklaringen van Mijnheer Happart ten voordele van datzelfde confederalisme, hebben er ons definitief van overtuigd dat de voortzetting van onze strijd voor een unitair België zinloos is. Bovendien moeten we vaststellen dat de Belgen op openlijk nationalistische partijen blijven stemmen zodat België voor hen blijkbaar niet alleen geen meerwaarde meer heeft, maar ook dat ze niet meer in een verenigd België wensen samen te leven. Wij hebben geen zin meer om een achterhoedegevecht te leveren. De voorzitter voegde daaraan toe: “Dit België is onbestuurbaar en niet meer bekwaam om een toekomstproject voor al haar burgers, of ze Vlamingen, Walen, Brusselaars, Duitstaligen, moslims, joden of zelfs homoseksuelen zijn, op te bouwen“. Onze voorzitter kon zijn emoties moeilijk bedwingen.
Nochtans hoopt hij dat de bevolking zich door een referendum over haar toekomst zal kunnen uitspreken: « Maar, » zo vervolgt hij, « ik heb mijn twijfels, want volgens onze vooraanstaande grondwetsspecialisten is een referendum niet toegestaan door de grondwet.” Onze voorzitter beëindigde zijn toespraak wanhopig: « Het overleven van België is bijna een illusie geworden. De enige mogelijkheid om het land te redden zou een overwinning van de Rode Duivels op het wereldkampioenschap voetbal van 2014 in Brazilië zijn. Maar dat is absoluut geen zekerheid, ondanks hun goede prestaties van de voorbije maanden. »
Sommige leden van de B.U.B. overwegen zelfs naar het buitenland te vluchten om aan een flamingantische en wallingantische repressie te ontsnappen. Een lid vertrouwde ons toe : « Ik wil niet wachten tot de oprichting van concentratiekampen of zelfs gaskamers voor de belgicisten.» Hij voegde eraan toe : « Gelet op het feit dat verwijzingen naar de jaren 30 voortaan verboden zijn, verwijs ik maar direct naar de jaren 40. »
Ondanks alles hopen we dat het lot van de Belgen nog draaglijk zal zijn.
