HET BELANG VAN DE B.U.B.
Sommige journalisten vragen ons wat het belang is van een kleine partij als de B.U.B.. Dat is een terechte, maar ook een beetje een gemene vraag. Dat “klein” zijn hangt immers samen met een gebrek aan media-aandacht. Maar dat “technisch” probleem verandert natuurlijk niets aan de essentie van de B.U.B..
Wel ja, de B.U.B. is momenteel wat leden, kiezers en geld betreft een kleine partij. En dan? Dat belet ons niet grootse ideeën te koesteren. Is ideologie uiteindelijk niet het enige dat echt zou mogen tellen in de politiek?
In tegenstelling tot alle andere partijen heeft de B.U.B. een definitieve oplossing voor de schijnbaar oneindige Belgische “politiek-communautaire problemen”. Niet dat het om échte problemen gaat. De meeste Belgen hebben helemaal geen last van een taalstrijd. In ex-Joegoslavië ging ook alles goed totdat een paar politieke heethoofden culturele problemen zagen waar er geen waren.
In België zijn “Vlaanderen” en “Wallonië” dan ook uitvindingen van de particratie om artificiële conflicten tussen de Belgen te creëren met als doel de macht van de politici te verzekeren.
Maar laten we naar de basis terugkeren: onze redenering vertrekt vanuit één duidelijke premisse, namelijk dat de grote meerderheid van de Belgen het behoud van België wil. Alle serieuze opiniepeilingen wijzen dat uit ondanks het electoraal succes van de separatistische partijen in het noorden van het land. Daarbij komt dan ook nog eens het feit (als men dan toch op hoogmoedige en dictatoriale wijze beslist ons land boven de hoofden van de burgers te splitsen) dat de splitsing van België gelet op het bestaan van vele tweetalige gemeenten een zeer moeilijke en zelfs gevaarlijke operatie is.
Deze empirische vaststellingen hebben een belangrijk gevolg: confederalisme en separatisme zijn geen veilige en democratische opties voor België. Een confederale staat bestaat niet. Een confederatie is altijd een statenbond, een bond van onafhankelijke staten.
De vraag is natuurlijk welk België de Belgen dan willen. Er zijn maar twee grote mogelijkheden: een unitair of een federaal België. Laat daarover het debat dan gaan.
En op dat vlak heeft de B.U.B. goede argumenten om voor een unitair België te kiezen.
In plaats van een ingewikkeld, duur, inefficiënt, discriminerend, ondemocratisch en staatsbedreigend taalfederalisme (om over zijn ongrondwettelijk karakter nog maar zedig te zwijgen) zou het immers veel aangenamer en efficiënter zijn te leven in één unitaire staat op basis van de negen historische provincies. Geen enkele Belg zal zich daardoor ongelukkig voelen, of het moet gaan om één van de laatste bezoekers van de Ijzerbedevaart of de Ijzerwake.
In plaats van een taalapartheidssysteem zou de tweetaligheid van zoveel mogelijk burgers een veel nuttigere optie zijn. Wie kan er nu tégen meertaligheid zijn ?
In plaats van taalnationalisme heeft België nood aan tolerantie en openheid. Geslotenheid leidt immers tot verval. Dat heeft België al eens in de 17de eeuw meegemaakt met dramatische gevolgen op economisch vlak.
In plaats van kafkaiaanse, aanslepende, eindeloze, doelloze, frustrerende en blokkerende staatshervormingen heeft België nood aan stabiliteit en politici die zich met de echte problemen bezig houden zoals werk, economie, milieu, onderwijs, enz..
Dat is de essentie van de B.U.B.: een degelijk en wetenschappelijk debat op gang brengen over de toekomst van België zonder taboes, maar ook zonder de sociologische werkelijkheid uit het oog te verliezen. Wat ons betreft komt het unitair België dan als veruit het beste systeem uit de bus. Of we dat zeggen met 50 man of met 5 miljoen maakt op ideologisch vlak helemaal niets uit. Als je gelijk hebt, heb je gelijk. Uiteindelijk zal elke partij in België met deze essentiële vragen geconfronteerd worden. Ze uit de weg gaan, is geen optie.
L’IMPORTANCE DU B.U.B.
Certains journalistes nous demandent quelle est l’importance d’un petit parti comme le B.U.B.. C’est une question pertinente, mais aussi un peu vilaine. Le fait d’être « petit » tient au manque d’accès aux médias. Toutefois, ce problème « technique » ne change évidemment rien à l’essence du B.U.B..
Et oui, avouons-le. Le B.U.B. est actuellement au niveau des membres, des électeurs et des finances un petit parti. Et alors ? Cela ne nous empêche pas de défendre de grandes idées. L’idéologie n’est-elle finalement pas la seule chose qui devrait compter en politique ?
A la différence de tous les autres partis, le B.U.B. a une solution définitive pour les « problèmes politico-communautaires belges » qui semblent interminables. Ce n’est pas qu’il s’agisse de vrais problèmes. La plupart des Belges n’éprouvent aucune difficulté avec les autres groupes linguistiques. En ex-Yougoslavie, il n’y avait pas de problèmes culturels non plus jusqu’à ce que certains radicaux politiques ne mettent le feu aux poudres.
En Belgique, la “Flandre” et la “Wallonie” sont donc des inventions de la particratie pour créer des conflits artificiels entre les Belges afin d’assurer le pouvoir des politiciens.
Mais revenons à la base : notre raisonnement part d’une prémisse claire, c’est-à-dire que la grande majorité des Belges veut le maintien de la Belgique. Tous les sondages d’opinion sérieux le démontrent malgré le succès électoral des partis séparatistes au nord du pays. Il s’y ajoute le fait que (si l’on décide tout de même de scinder notre pays de façon orgueilleuse et dictatoriale au-dessus des têtes des citoyens) la scission de la Belgique est vu l’existence de bon nombre de communes bilingues une opération très difficile, voire dangereuse.
Ces constats empiriques entraînent une conséquence importante : le confédéralisme et le séparatisme ne sont pas des options sûres et démocratiques pour la Belgique. Un Etat confédéral n’existe pas. Une confédération est toujours une union d’Etats indépendants.
La question est alors bien sûr quelle Belgique les Belges souhaitent. Il n’y a que deux possibilités dans ce scénario : une Belgique unitaire ou une Belgique fédérale. Concentrons alors le débat là-dessus.
Et sur ce plan, le B.U.B. dispose d’arguments solides pour choisir une Belgique unitaire.
Au lieu du fédéralisme compliqué, coûteux, inefficace, discriminatoire, anti-démocratique et déstabilisant (sans mentionner son caractère inconstitutionnel) il serait en effet bien plus agréable et plus efficace de vivre dans un Etat unitaire sur la base des neuf provinces historiques. Aucun Belge en serait malheureux à part les derniers visiteurs du Pèlerinage de l’Yser ou de l’Yserwake.
Au lieu du système d’apartheid linguistique le bilinguisme d’un maximum de citoyens serait une option bien plus utile. Qui donc peut s’opposer au multilinguisme ?
Au lieu du nationalisme linguistique la Belgique a besoin de tolérance et d’un esprit d’ouverture. Le renfermement sur soi mène en effet au déclin. La Belgique l’a déjà vécu au 17ième siècle avec des conséquences dramatiques sur le plan économique.
Au lieu de réformes de l’Etat kafkaïennes, interminables, privées d’objectif, frustrantes et paralysantes la Belgique a besoin de stabilité et de politiciens qui s’occupent des vrais problèmes comme l’emploi, l’économie, l’environnement, l’enseignement, etc..
Ceci est l’essence-même du B.U.B. : démarrer un débat scientifique digne de ce nom sur l’avenir de la Belgique sans tabous, mais aussi sans perdre de vue les réalités sociologiques. En ce qui nous concerne, la Belgique en sortira vainqueur. Que 50 personnes ou 5 millions le disent est sans la moindre importance sur le plan idéologique. Quand on a raison, on a raison. Finalement, chaque parti en Belgique sera confronté avec ces mêmes questions essentielles. Les esquiver n’est pas une option.
