VRT: DE SLIMSTE MENS TER WERELD

VRT: DE SLIMSTE MENS TER WERELD

De “openbare” omroep heeft de “Vlaamse” kijker eind 2008 en begin 2009 een kwisprogramma voorgeschoteld genaamd “de slimste mens ter wereld”. Niet dat wij trouwe kijkers waren van deze uitzending – we hebben wel wat anders en beters te doen -, maar de berichtgeving erover in de pers was wel fenomenaal.

Waarschijnlijk heeft deze persbelangstelling, die stelselmatig groeide naarmate de kwis haar laatste aflevering bereikte, te maken met de aanwezigheid van de N-VA-voorzitter Bart De Wever. Deze overleefde immers alle kwissen en haalde het tot in de finale waar hij uiteindelijk de duimen diende te leggen voor de journalist Freek Braeckman.

Deze uitzending doet enkele vragen rijzen.

Is nationalist en separatist Bart de Wever nu echt de slimste mens ter wereld? Wat is dat “slim” zijn? Hoe meet men intelligentie? Een andere politicus, Johan Vandelanotte (Sp.a) is universiteitsprofessor, maar haalde de finale niet. Is die persoon dan dom omdat hij niet veel kent van de laatste ontwikkelingen in kunst en muziek? Staat intelligentie gelijk met kennis van “weetjes”? Het resultaat van dit kwisspel kan slechts een weerlegbaar vermoeden van een zekere intelligentie zijn en dan alleen nog maar m.b.t. de mensen die eraan hebben deelgenomen. Bovendien staat intelligentie los van goede of kwade trouw. Adolf Hitler, Napoleon Bonaparte en Josef Stalin waren ongetwijfeld slimme mensen, maar slechts weinigen zullen beweren dat ze te goeder trouw waren of dat ze een humanistische ideologie hadden. Zo gaat het ook met Bart De Wever: hij is niet dom, maar hij is en blijft een nationalist en dat is geen goede zaak voor de mensheid, die nood heeft aan respect voor diversiteit.

Wat was het doel van deze kwis? We hebben in het verleden reeds gezien hoe de VRT – die haar nieuwe naam alle eer aandoet – nationalistische politici een duwtje in de rug geeft. Jaren geleden gebeurde dat – weliswaar schuchter – met de kandidaten van het Vlaams Belang, maar ook het geval Leterme is ons genoegzaam bekend. Vóór de verkiezingen van 13 juni 2007 werd deze flamingantische politicus op handen gedragen door de “openbare” omroep “omdat hij de “Vlaamse” belangen zeer goed tegen de “Walen” zou gaan verdedigen”. Op de dag van de overwinning zagen we hem in een zee van Vlaamse vlaggen. Het vervolg was voorspelbaar: de totale institutionele chaos. Zo zou het nu ook het geval kunnen zijn met Bart De Wever. Zijn Vlaams-nationalistische partij heeft het wat moeilijk in de peilingen omdat ze met moeite de 5%-kiesdrempel zou halen. Zo populair is het Vlaams-nationalisme immers niet – dat is het minst wat men kan zeggen. De VRT moet dan maar wat komen helpen om de nationalist over de kiesdrempel te tillen. Opdracht misschien geslaagd. Dat dit gebeurt met het geld van de Belgische belastingbetaler wordt er ons niet bijgezegd.

Politiek lijkt meer dan ooit een spel. Niet dat we eraan twijfelen dat de heer De Wever idealen heeft. Nee, integendeel, zijn idealen zijn zeer sterk. Alleen lusten de meeste Belgen ze niet. Daarom gebruikt de “openbare” omroep een andere tactiek: maak van de weinig populaire nationalist een “slimme” en sympathieke mens. Of heel misschien heeft de VRT Bart De Wever willen duidelijk maken dat zijn toekomst in de showbizz ligt en niet in de politiek, maar dat zou te mooi zijn om waar te zijn…