In zijn nieuwste boek “De Weg uit de Crisis” pleit voormalig Eerste Minister Guy Verhofstadt voor de oprichting van de “Verenigde Staten van Europa”. Op zich is dat natuurlijk een nobel doel. In de toespraak naar aanleiding van de voorstelling van zijn nieuwste pennevrucht (3 mei 2009) stelde Verhofstadt: “De oplossing voor de crisis is niet minder Europa en meer nationalisme. Die oplossing kan enkel liggen in meer Europa en minder protectionisme.” In het licht van die woorden is het toch bijzonder vreemd dat nota bene zijn eigen partij in haar verkiezingsprogramma (onder andere) pleit voor meer fiscale autonomie voor de gemeenschappen en de gewesten, voor een splitsing van de Belgische gezondheidszorgen, voor een splitsing van het kies- en gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde, voor een “Vlaams” beleid in de Brusselse Rand enz. (http://pub.openvld.be/Bestanden/webpaginacongres.htm#1).
Welnu, de inspiratie voor deze eisen zal men niet terugvinden in de liberale ideologie, enkel in de rechts-nationalistische. Met andere woorden: de VLD bewijst hier – naar goede gewoonte – lippendienst aan het programma van het Vlaams Belang en van de N-VA. En dat zijn toch nationalistische partijen, niet, mijnheer Verhofstadt? Anders gezegd: het nationalisme dat de voormalige Premier op Europees vlak wil bestrijden, wordt door hem op Belgisch vlak hoog in het vaandel gedragen. Het mag trouwens geen wonder heten dat een Verhofstadt zulke ideeën op Europees vlak bestrijdt: in tegenstelling tot België wordt de (taal-)nationalistische ideologie daar sterk bestreden.
We herinneren er trouwens aan dat Verhofstadt, die nu in vele tv-programma’s naar voren wordt gebracht als “Belgisch staatsman” verantwoordelijk was voor de omvorming van de redelijk Belgischgezinde PVV naar de zeer Vlaams-nationalistische VLD (in 1992). In 2001 splitste de regering Verhofstadt I het Belgische landbouwbeleid, het departement Buitenlandse Handel, de gemeentewet, de provinciewet en ontwikkelingssamenwerking. Bovendien werkte diezelfde regering een financieringswet uit waarbij de deelstaten zoveel geld verwierven dat de federale, Belgische overheid nu op droog zaad zit. Departementen als Justitie kunnen daardoor niet goed beheerd worden, hetgeen de taalnationalisten munitie geeft om voor hun splitsing te ijveren. In 2003 splitste Verhofstadt II de wapenwet. In januari 2008 stelde Verhofstadt een nota op m.b.t. de staatshervorming die onze partij toen op een exhaustieve wijze becommentarieerde.
In die nota waren liefst 10 X méér splitsingen dan herfederaliseringen opgenomen. (De ironie van het lot wilde dat één van de weinige herfederaliseringen zich op het vlak van gezondheidszorgen bevond, een domein dat OPEN VLD nu helemaal wil splitsen). De “versterking van de federale staat” kwam in essentie neer op het inrichten van een niet-rechtstreeks verkozen, tweeledige Senaat. In de praktijk zou die uiteraard omwille van haar aard alleen al de Belgische eenheid ondergraven. In maart 2008 was interim-Premier Verhofstadt voor het Octopus-I akkoord dat de afbraak van de Belgische staat aan een versneld tempo wilde doorzetten. De splitsing van de huur- en pachtwet, van delen van telecommunicatie, van de IKEA-wet, van federale instellingen, van het mobiliteitsbeleid … kan men moeilijk omschrijven als pro-Belgisch.
Kortom, Verhofstadt is – net als zijn partij – een vaandeldrager van het “zakelijke” Vlaams-nationalisme. Het tromgeroffel blijft achterwege, maar in radicaliteit moet niet of nauwelijks ondergedaan worden voor het Vlaams Belang en de N-VA. In feite is de VLD nog erger dan de twee eerder genoemde partijen, die tenminste nog openlijk uitkomen voor hun separatisme. Dat Verhofstadt het etiket hypocriet verdient, toont hij met verve aan. De oprichting van een Europese staat (27 erkende talen en 3 alfabetten) verzoenen met de afbraak van België (drie talen) is onmogelijk en dit idee prediken is leugenachtig. Diegenen die op de “Vlaamse” liberalen willen stemmen omdat ze zogezegd minder autonomistisch zouden zijn dan het VB, N-VA, CD&V, LDD, SP.A,… zullen na 7 juni bedrogen uitkomen. Een stem voor OPEN VLD is een stem voor minder België en dus voor minder Europa.
