VOORSPELLINGEN OVER HET EINDE VAN BELGIË – PREDICTIONS SUR LA FIN DE LA BELGIQUE : NIL NOVE SUB SOLE!

19 december 1994

Mais vous dites aussi que si la Communauté française continue à s’occuper des francophones de Flandre, le séparatisme deviendra inéluctable?

Oui.. (…)
Si les francophones campent sur leurs positions, je crois que la Belgique ne tiendra plus très longtemps. (…)

Robert Senelle, Le Soir

11 juillet 1996

«N», comme les politologues, s’accordent à dire que la population flamande ne réclame pas «toujours plus d’autonomie». Et certainement pas le séparatisme. Pourtant, ces mêmes politiciens vous entretiennent, sous le couvert du secret, du caractère inéluctable du séparatisme. Ou, à tout le moins, de l’agonie de la Belgique sous sa forme actuelle.

Ils estiment que, dans quelques années, dizaines d’années au plus, la Belgique ne sera plus. Plus telle qu’elle en tout cas. Et l’argument qui les rassemble est européen : la Belgique ne sera plus (en 2002, 2010 ou 2020, peu importe) qu’une coquille vide. Dépouillée. Par les Régions, qui lui auront peu à peu ravi ses compétences internes; et par l’Europe, qui lui aura repris ses missions plus internationales. Restera une boîte aux lettres selon l’expression de certains. Une enveloppe symbolique, selon d’autres. Sans doute la royauté. Peut-être la dette. Même plus la monnaie, puisque 1999 devrait sonner l’heure de l’Euro.

(…)

La Flandre est en marche. Par nationalisme, fatalisme ou conviction européenne. Mais en marche. Même si la génération politique qui préparera le schisme sera sans doute une génération sacrifiée. Par un électorat qui n’en voulait pas.

Qu’importe. Le mouvement est lancé. Des journalistes flamands l’avouent. Les décideurs le disent «off». Il est temps, pour les francophones, de s’y préparer.

Martine Dubuisson, Le Soir

24 september 1996

Er zal in 2005 misschien nog wel iets zijn dat België heet, maar het zal niet meer lijken op wat het vandaag is.” Die titel stond boven een stuk dat zich inleidde als “het misschien wel laatste grote debat over België”.

Humo-journalisten Jörgen Oosterwaal en Mark Schaevers.

9 november 1996

Rattachisten zien het einde van België naderen”, een artikel in het Nederlandse Trouw waarin een Luikenaar beweert: “België is dood, monsieur.”

Trouw

1997

‘Nog enkele jaren immobilisme ten gevolge van de onwil van de PS is de beste voedingsbodem voor het separatisme’

Guy Verhofstadt in De Belgische ziekte

16 juli 1997

“Haalt de 21-juli-feestdag het jaar 2000 ?” Die titel plaatste De Standaard boven een opinie-stuk van Luc Ryckaert van de BPS (Belgische Progressieve Socialisten).

De Standaard

19 september 1999

“België scheurt, ongepast vanzelfsprekend.” Maar René Los, politiek secretaris van Agalev Antwerpen, betreurt dat,

De Standaard

5 mei 2000

“Verwasemt België ?”: een vraag van ‘Wallonië-kenner Guido Fonteyn, in De Standaard. Maar Fonteyn noteert: “Beleidsmatig is er minder België. Emotioneel is er meer België.”

De Standaard

22 juni 2000

“Worden we mono-Vlamingen en mono-Walen ?”, reclame voor een boek van Alain Maskens, in De Standaard

De Standaard

13 oktober 2001

‘Andrei Amalrik schreef ooit het boekje Haalt de Sovjet-Unie 1984? Hij was er maar een jaar of vijf naast. Ik stel nu de vraag: “Haalt België het jaar 2004?”

Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws

23 april 2003

Ik denk dus dat de kans groot is dat die gezondheidszorg in de volgende legislatuur (B.U.B.: 2003-2007) inderdaad gefederaliseerd wordt… verdere eenmaking van Europa én regionalisering zijn de twee richtingen van de toekomst… Ge kunt er ook niet naast kijken dat België een land is met een beperkt nationaal gevoel. En dan is het toch niet zo abnormaal dat men zegt dat het tussenniveau eerder verdampt. Dat is gewoon een politologische vaststelling. Dat impliceert zelfs geen waardeoordeel. Dit is een intellectuele analyse die ik gemaakt heb.

Karel De Gucht herhaalt in “Doorbraak” uitspraken die hij eerder op VTM deed

2005

‘Het einde van België nadert met rasse schreden”, een titel op de website www.vlaamseonafhankelijkheid.be

30 juli 2007
”Regering zonder staatshervorming betekent einde van België”
Robert Senelle vraagt oplossing die belangen van Vlaanderen veilig stelt

De Gazet van Antwerpen

6 september 2007

Sometimes it is right for a country to recognise that its job is done

A RECENT glance at the Low Countries revealed that, nearly three months after its latest general election, Belgium was still without a new government. It may have acquired one by now. But, if so, will anyone notice? And, if not, will anyone mind? Even the Belgians appear indifferent. And what they think of the government they may well think of the country. If Belgium did not already exist, would anyone nowadays take the trouble to invent it? (…)

Belgians need not feel too sad. Countries come and go. And perhaps a way can be found to keep the king, if he is still wanted. Since he has never had a country—he has always just been king of the Belgians—he will not miss Belgium. Maybe he can rule a new-old country called Gaul. But king of the Gauloises doesn’t sound quite right, does it?

The Economist

22 december 2007

Das Ende von Belgien

(…) Flämische Politiker führen das Land Schritt für Schritt an diese Trennung heran, und es hat den Anschein, als würden ihre wallonischen Widersacher das immer noch nicht recht mitbekommen. Flamen wie der bekennende Autonomist Bart De Wever, der Rechtskonservative Filip De Winter, aber auch führende Christdemokraten und Liberale, die keinen faulen Kompromiss mehr mit ihren wallonischen Parteifreunden erreichen wollen, rechnen Tag für Tag genüsslich den jährlichen Milliardentransfer Richtung Wallonie vor, zählen beruhigend die Liste blühender europäischer Kleinstaaten von Luxemburg über Irland und Estland, Lettland bis Dänemark (alle kleiner als Flandern) herunter und spotten in fließendem Französisch über die vermeintliche sprachliche Beschränktheit ihrer wallonischen Noch-Landsleute.

Oder sie provozieren gezielt die Wallonen aufs Blut, wie es Yves Leterme – früherer flämischer Ministerpräsident und starker Mann hinter der Krise – soeben bühnenreif vormachte. Er verglich das frankophile Staatsfernsehen RTBF mit dem berüchtigten „Radio Mille Collines“, das während des Genozids in Ruanda die Menschen zum Morden aufgerufen hatte. Während sich die wallonische Elite noch über solche Bosheiten echauffiert, haben die Flamen das Land wieder einen Zentimeter weiter gespalten. Ohnehin haben sich die begabteren Politiker der jüngeren Generation längst für Karrieren auf regionaler oder europäischer Ebene – also dort, wo die Kompetenzen sind – entschieden. Wer möchte schon seine besten Jahre damit verbringen, ein überlebtes Staatswesen abzuwickeln?

Aus deutscher Perspektive zeigt der Verfall Belgiens, dass eine Nation mit eingebautem Wohlstandstransfer nur schwer überlebt. Es wird sich auch bei uns erweisen, ob kommende Generationen von Wählern weiter großzügig in die neuen Bundesländer à fonds perdu pumpen wollen oder sich für sparsamere Regionalmodelle entscheiden.

Dass der Nationalstaat permanent durch die Administration des europäischen Vielvölkerreiches ausgehöhlt wird und kein Modell für die Ewigkeit ist, zeigt ein kurzer Blick auf die Landkarte unseres Kontinents: Vor zwanzig Jahren hätte niemand mit dem Entstehen von neuen Nationen wie Slowenien, Lettland, Slowakei, Estland, Ukraine, Kroatien gerechnet. Dass dieser Prozess nicht abgeschlossen ist, zeigt die noch laufende Staatswerdung von Mazedonien, Montenegro, des Kosovo. Wer möchte darauf wetten, dass sich nicht bald auch im Westen neue Staaten bilden: Katalonien, Schottland, Südtirol …

Diese wohlhabenden Entitäten, denen der Nationalstaat des vorigen Jahrhunderts zu eng wird, eint der Wille, nach dem Loswerden der Zentralmacht und einer angepeilten „Unabhängigkeit“ schnellstmöglich der EU beizutreten. Also auf nach Brüssel! Wahrscheinlich werden die Politiker kommender Nationen dort bald nicht mehr vom belgischen Außenminister empfangen, sondern vom flämischen.

Die Frankfurter Allgemeine Zeitung

7 mei 2008

“Voorspel einde van België en win gewicht in frieten”, Een titel op de website van Het Laatste Nieuws

13 mei 2009

De Waalse partij Rassemblement Wallonie France (RWF), die voorstander is van een aanhechting van Wallonië bij Frankrijk, heeft vandaag in Charleroi haar programma en haar voornaamste kandidaten voor de regionale en Europese verkiezingen voorgesteld. De partij herhaalde dat België ten dode is opgeschreven en dat Wallonië best wordt geïntegreerd in Frankrijk.

Partijvoorzitter Paul-Henry Gendebien omschreef de verkiezingscampagne als “een opeenvolging van populistische anekdotes en affaires, in afwezigheid van echte programma’s”. Volgens Gendebien lijken alle partijen op mekaar en zullen binnenkort alle coalities mogelijk zijn. Voor de RWF-voorzitter betekenen de verkiezingen van 7 juni de aangekondigde dood van België, “want de Walen zullen Belgisch stemmen en de Vlamingen Vlaams”.

Het Laatste Nieuws

17 november 2009

“B-H-V kan het einde van België inluiden”, titel boven een Knack – interview van Ann Peuteman met de rechtse CD&V’er Eric Van Rompuy.

Knack

10 april 2010

Hij (Dehaene) komt nu in zijn cruciale week.

Wat als hij niet slaagt (in het vinden van een oplossing voor het “probleem” BHV, B.U.B.) ? Dan is de constructie België haast ten dode opgeschreven. Dan vallen we opnieuw in een institutioneel imbroglio waarbij zelfs geen verkiezingen meer kunnen worden georganiseerd en het Europees voorzitterschap totaal de mist ingaat.

Guy Tegenbos, De Standaard

21 mei 2010

“… maar ik denk dat België gesplitst wordt en dat er een republiek Vlaanderen komt. Wallonië en Brussel blijven België vormen, daarnaast komt een nieuw land: onafhankelijk Vlaanderen. […] kijk naar Tsjechië en Slowakije; die zijn ook met zachte klap en zonder burgeroorlog uit elkaar gegaan”.

Tom Lanoye, HP/De Tijd

4 september 2010

Tot nu toe zaten we in een proces van het verpoppen van de staat. Vanaf nu komen we allicht in een nieuwe fase: de organisatie van de scheiding.

Philippe Moureaux, Het Laatste Nieuws

5 septembre 2010

On ne peut plus ignorer que parmi une grande partie de la population flamande, c’est un voeu. Donc, oui, il faut se préparer à la fin de la Belgique. Sans quoi on risque d’être les dindons de la farce. Quand je vois les courriers que je reçois… Enormément de personnes imaginent que cela est possible. Les politiques doivent donc s’y préparer. Ne pas l’espérer. Mais s’y préparer

Laurette Onkelinckx, La Dernière Heure

2 oktober 2010

Grosso modo kunnen we zeggen dat 80 procent van de Vlaanderen nu geen afscheuring wenst. Inderdaad nu, want dat gevoel kan snel omslaan als binnenkort blijkt dat België effectief onbestuurbaar is geworden”.

Paul Geudens, Gazet van Antwerpen

6 oktober 2010

De patiënt (België) is klinisch dood

Eric Van Rompuy, Het Laatste Nieuws

26 oktober 2010

Les francophones sont en train de faire le deuil de la Belgique

Béatrice Delvaux, Le Soir

18 december 2010

het einde van België – (…) lijkt (…) onafwendbaar“.

Wim Van De Velden, De Tijd

15 februari 2011

De splitsing van België wordt steeds realistischer“.

Paul De Grauwe, De Tijd

13 april 2011

Stevenen we af op een boedelscheiding? “We zijn er in de geschiedenis in elk geval nog nooit zo dichtbij geweest als vandaag.

Herman Matthijs, Knack

31 mei 2011

Het einde van België staat in de sterren geschreven.”

Wim Van De Velden, De Tijd

18 juni 2011

Het Belgische huwelijk tussen Vlamingen en Walen is voorbij.”

Jos Bouveroux, De Standaard

21 december 2011

““Ik ben geen profeet, maar het dunkt me dat het plan B in de sterren geschreven staat. Het is de logica der gebeurtenissen. Vlamingen en Franstaligen leven steeds meer in gescheiden landen. Op een gegeven moment zal het federale niveau verdampen. Buitenlandse journalisten zijn ook erg pessimistisch

Pascal Vrebos, Knack

31 maart 2012

Ik vrees dat het project België niet meer te redden valt

Pascal Verbeken, Knack

5 april 2012

Is het separatisme dus onvermijdelijk? Ja, dat denk ik wel

Guillaume Van der Stichelen, Le Soir

8 september 2012

La Belgique est une illusion. Trop de francophones y croient encore ; ils ne pensent pas assez à préparer l’après Belgique. Or cela pourrait aller plus vite qu’on ne pense ».

Charles Picqué, Le Soir

April 2014

Screen shot 2014-08-04 at 23.34.19

Annick De Wit, Cristophe Deborsu

3 augustus 2014

Screen shot 2014-08-04 at 23.27.13

Filip Rogiers, De Standaard