Naar aanleiding van het uitblijven van een volwaardige regering, houdt Frank Wouters een pleidooi voor het behoud van de politieke toestand. ‘Er wordt al voldoende beleid gemaakt op Vlaams en Europees niveau.’ Wouters is ondernemer in België en Nederland. Hij is de auteur van ‘De bedrijfsnar. Manifest voor een marketingrevolutie’.

België heeft nu al langer dan een jaar geen regering. Al van bij het begin werd ervoor gewaarschuwd dat dat een gevaarlijke en onhoudbare situatie opleverde. Intussen merken we dat er relatief weinig problemen opduiken. Natuurlijk hebben we inderdaad hier en daar een oprisping van een praktisch probleem, dat dan door de betrokkenen ook erg in de kijker wordt gezet als was het het begin van het einde. Veel anders dan enkele benoemingen die uitblijven en het nijpende probleem van de Plantentuin in Meise, dat al 10 jaar aansleept onder allerlei regeringen met volle bevoegdheid.

De speculatie tegen België is in ieder geval niet op gang gekomen, onze economie is een van de sterkste van Europa, de inflatie is net wat te hoog, maar onder controle en er heerst sociale vrede. Dat moet ons doen nadenken over de essentie van wat een regering kan en doet. Misschien is het veel beter dat een regering geen volheid van bevoegdheid heeft. Het zal wat mentale aanpassing vergen, maar het is perfect doenbaar en misschien zelfs wenselijk.

De reden dat de regering in lopende zaken het zo goed doet, is omdat zij perfect is wat wij nodig hebben. Wij hebben nood aan beheerders, niet aan bestuurders. Dat lijkt vreemd in een tijd waarin leiderschap opnieuw als grote kwaliteit wordt geroemd, maar hoeft dat niet te zijn. Er wordt immers al voldoende beleid gemaakt op Vlaams en Europees niveau. De regeringen van dit land hebben ons de laatste decennia voor zowat elke impopulaire maatregel voorgehouden dat die opgelegd werden door Europa. Laat ons dat dan ook erkennen en er onze instellingen op inrichten. Het beleid op Vlaams niveau van zijn kant is er om die materies te behandelen waar een regionaal afwijkend beleid wenselijk is, zoals dat nu al het geval is. Het nationale niveau kan daarom zonder beleid. Ook al omdat onze belasting zowat de hoogste ter wereld is. Dat toont aan dat er voldoende geld is. Het volstaat het beter te beheren. Bijkomende lasten, zogenaamd nodig voor beleid, zijn absurd. Een focus op beheer zal zorgen voor besparingen.

Moet die regering dan bestaan uit technocraten? Ja. Er hangt een sfeer van afstandelijkheid en democratisch deficit rond de term technocraat, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. De huidige situatie waarin zowat iedereen minister van om het even wat kan worden, zou ons moeten bevreemden. Meer nog: met een beherende regering zouden we meer democratie krijgen. Het zwaartepunt verschuift dan immers naar het parlement, de wetgevende macht.

[…]

Met een regering zonder volheid van bevoegdheid ontstaat elk initiatief opnieuw in het parlement. Het gevolg is dat we niet meer zitten in het dwaze spel van meerderheid en oppositie, maar dat veel meer ideeën aan bod komen, voor zover ze gedragen worden door een (mogelijk wisselende) meerderheid. Dat vergt alleen maar een grotere flexibiliteit van de parlementsleden en de partijen. Zij moeten in staat zijn wisselende coalities te sluiten rond verschillende ideeën en er niet kinderachtig over doen als ze geen steun vinden die gedragen wordt door de meerderheid van de bevolking. Zo komen veel meer bekommernissen van verschillende groepen in de samenleving aan bod. Zo krijgen we niet alleen een beter beheerd overheidsapparaat, we creëren ook een maatschappij waar mensen niet op een volgende regering moeten wachten voor hun verzuchtingen gehoord worden.