BRACKE, LE FLAMINGANT
“La Belgique est une fiction, elle ne marche plus et elle n’existe plus”. Non, ce ne sont pas les mots d’un membre du Vlaams Belang. C’est ainsi que s’exprima Siegfried Bracke (N-VA) – le vice-président de la Chambre des Représentants ! – le 20 mai 2011 à Rhode-Saint-Genèse. Peut-être qu’il veut, en bon „pannéerlandiste“, déménager aux Pays Bas? Et, tant qu’on y est, pourquoi pas en Allemagne, vu son prénom, qui lui a été donné quelques années après la guerre?
En juin 2007, ce monsieur, alors encore journaliste à la VRT, déclara: “Je suis un séparatiste”. La N-VA avait jadis publié ce message tout de suite sur son site web, ce qui est resté assez inaperçu. Pourtant, un journaliste se doit d’être neutre. Or, c’est un secret de polichinelle: la VRT ne l’est pas car la chaîne défend surtout l’opinion des nationalistes flamands.
En tant que journaliste, Bracke défendait déjà les thèses flamingantes et en tant que politicien fraîchement élu, il a révélé comment les médias flamingants entendent manipuler les Belges néerlandophones. En effet, il y a quelque temps, il a rédigé pour son blog un article fort intéressant (“De Belgische Radio & Televisie”) dans lequel il déclara que les chaînes de VTM et de VRT ont fait davantage pour la “cause flamande”– lire: pour la scission de la Belgique – que toutes les organisations « flamandes » ensemble. On ne le contredira pas.
De son texte l’on peut déduire que ce processus de manipulation se réalise à travers le “framing”: le fait de “créer un cadre conceptuel”, selon Bracke, “selon lequel on estime que vous devez penser”. De bons exemples de ce phénomène peuvent être trouvés sur “les chaînes commerciales où le terme “Flandre” est omniprésent: « Recht door Vlaanderen », « De beste bakker van Vlaanderen », « De beste hobbykok van Vlaanderen », « Vlaanderen Vandaag », « De Stem van Vlaanderen », et même « Zot van Vlaanderen ».” Détail piquant: le texte mentionne également que le vrai nom du programme “Vlaanderen vakantieland” devait être “België vakantieland”, donc « Belgique, pays de vacances ». Or, un njet de l’exécutif “flamand” en a décidé autrement.
Voilà donc la vision des nationalistes flamands sur la société: les médias doivent non seulement être partiaux, ils doivent aussi définir ce que le citoyen doit penser. Pourquoi? Bracke explique: “Le fait que nous nous sentions Flamands […], que la Flandre existe comme cadre conceptuel, s’explique surtout par le fait que nous regardions les mêmes chaînes de la Panne jusqu’à Maasmechelen […]”. Mais ce n’est pas tout car ce que la “chaîne publique” nous sert doit – et Bracke ne le cache pas – avoir un contenu nationaliste flamand. Apparemment, la communauté “flamande” (lisez : flamingante), constitue avec la Biélorussie la seule entité en Europe où les politiciens ont une vision tellement autoritaire sur les médias.
Il y a quelques années, Monsieur Lawrence Britt a défini les caractéristiques du fascisme. On en énumère quelques unes: un nationalisme virulent, un dédain pour les droits de l’homme (voir le droit de s’établir librement partout dans son pays, le “Vlaamse Wooncode”), l’identification de tous les ennemis par un dénominateur commun (le “Francophone” est un toxicomane socialiste et à la fois un bourgeois libéral qui entend voler la terre “flamande”), le mépris des intellectuels (la populace est menée en bateau par des histoires presque ludiques sur des “cacahouètes” et des “poissons gras”, un débat critique sur le nationalisme étant soigneusement évité), une obsession par rapport au crime, à la punition et à la “sûreté nationale” (par. ex. le cas des bourgmestres non nommés, les points de vue très durs des flamingants en ce qui concerne l’immigration, la chasse continue aux “mauvais Flamands”, qui sont menacés etc.), un appât d’élections frauduleuses (en Belgique les partis non nationalistes sont tout à fait discriminés), la corruption (p. ex. les scandales incessants au sein du PS, un parti nationaliste “wallon” ou au sein du gouvernement “flamand”) et évidemment le contrôle des médias de masse.
En ce qui concerne ce dernier point, nous connaissons désormais l’opinion de la N-VA. Néanmoins, Bracke s’est aussi, dans le même texte, opposé à la VRT parce qu’il estime que certaines émissions ont un caractère trop « belgicain » ( ! ), ce qui est en contradiction flagrante avec ce qu’il déclarait juste avant sur le rôle prédominant de la VRT dans la “construction de la nation” “flamande”. Mais l’homme a l’habitude de se contredire…
BRACKE, DE VLAAMS-NATIONALIST
“België is een fictie, het werkt niet meer en het bestaat niet meer”. Aan het woord is niet iemand van het Vlaams Belang, maar wel Siegfried Bracke (N-VA) – de ondervoorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers! – op 20 mei 2011 in Sint-Genesius-Rode. Misschien wil hij wel, als goede Groot-Nederlander naar Nederland verhuizen? En nu we toch bezig zijn, waarom niet naar Duitsland, gelet op zijn voornaam die hem enkele jaren na de oorlog gegeven werd?
Al in juni 2007 verklaarde dit heerschap, toen nog journalist bij de VRT: “ik ben separatist”. De N-VA heeft dat signaal opgepikt en publiceerde het destijds zelfs op haar website, hetgeen wat onopgemerkt voorbijging. Normaal dient een journalist neutraal te zijn. Maar het is een publiek geheim dat de VRT dat niet is, daar deze zender vooral de mening van de Vlaams-nationalisten verdedigt.
Als journalist verdedigde Bracke de Vlaams-nationalistische theses en als nieuwbakken politicus bij de N-VA doet hij zowaar haarfijn uit de doeken hoe de Vlaams-nationalistische media de Nederlandstalige Belgen willen manipuleren. Een tijdje geleden stelde hij in een zeer interessant stuk op zijn blog (“De Belgische Radio & Televisie”) dat VTM en VRT de voorbije twintig jaar méér hebben gedaan voor de “Vlaamse zaak” – lees: voor de splitsing van België – dan alle « Vlaamse » verenigingen samen. We zullen hem niet tegenspreken.
Uit zijn tekst leiden we af dat dit gebeurt via “framing”: “het denkkader creëren”, zo Bracke, “waarbinnen men vindt dat u moet denken”. Mooie voorbeelden daarvan vindt hij terug bij de commerciële omroepen: “bij de commerciële omroepen is het al Vlaanderen wat de klok slaat. Recht door Vlaanderen, De beste bakker van Vlaanderen, De beste hobbykok van Vlaanderen, Vlaanderen Vandaag, De Stem van Vlaanderen, en zelfs Zot van Vlaanderen.” Pittig detail: uit de tekst leren we ook nog dat “Vlaanderen vakantieland” oorspronkelijk “België vakantieland” moest heten. Maar een oekaze van de “Vlaamse” executieve besliste daar anders over.
Ziedaar de visie van de Vlaams-nationalisten op de samenleving: de media moét niet alleen partijdig zijn, ze moet ook nog eens bepalen wat u denkt en hoe u denkt. En waarom? Bracke schrijft: “Dat we ons Vlaming voelen […], dat Vlaanderen als denkkader bestaat, komt vooral omdat we van De Panne tot Maasmechelen naar dezelfde tv kijken […]”. Maar er is meer. Immers, wat de “openbare omroep” ons voorschotelt, moet – Bracke verhult het niet – ook nog eens een Vlaams-nationalistische inhoud hebben. Wellicht is de ‘Vlaamse’ (lees: Vlaams-nationalistische) gemeenschap, samen met Wit-Rusland nog de enige entiteit in Europa waar politici zulk een autoritaire invulling hebben van het mediagebeuren.
Dr. Lawrence Britt onderzocht enkele jaren terug de definiërende karakteristieken van het fascisme. We sommen er een aantal op: een krachtig nationalisme, een minachting voor de mensenrechten (zie het recht om zich overal in zijn land vrij te vestigen, de “Vlaamse Wooncode” enz.), de identificatie van alle vijanden onder één gemeenschappelijke noemer (de “Franstalige” is een socialistische junkie, maar ook een rijke liberale bourgeois die “Vlaamse” grond komt inpikken), minachting voor intellectuelen (het plebs wordt zoutgehouden met verhalen over “borrelnootjes” en “vette vissen”, een kritisch debat over nationalisme wordt zorgvuldig vermeden), obsessie met misdaad en straf en “nationale veiligheid” (zie bijv. de zaak van de niet-benoemde burgemeesters, de keiharde immigratiestandpunten van de Vlaams-nationalisten, de continue zoektocht naar “slechte Vlamingen”, die bedreigd worden enz.), frauduleuze verkiezingen (in België worden niet-nationalistische partijen volkomen gediscrimineerd), corruptie (zie de regen aan schandalen bij de Waals-nationalistische PS of in de “Vlaamse” regering) en natuurlijk gecontroleerde massamedia.
Wat dat laatste betreft, weten we nu van een onverdachte bron hoe de N-VA over de zaak denkt. Nochtans was Bracke in dezelfde tekst boos op de VRT, wegens – u raadt het al – zogezegd te Belgisch-getinte uitzendingen ( ! ), wat een flagrante contradictie is met de de vootrekkersrol die hij diezelfde VRT in de “Vlaamse natievorming” toedicht. De man is dan ook niet gestorven van zijn eerste leugen…
