PECROT, DIX ANS PLUS TARD
Le 27 mars 2001, deux trains se heurtaient frontalement entre Wavre et Louvain en Brabant. L’accident coûtait la vie à 8 personnes. La cause de l’accident était une erreur humaine: le train venant de Wavre avait brûlé un feu rouge et ne pouvait être arrêté à temps parce que l’aiguilleur à Louvain ne comprenait pas le français et celui à Wavre pas le néerlandais…
Le 15 février 2010, un accident ferroviaire similaire survenu à Buizingen (Hal, Brabant), impliquant deux trains de passagers dont un ne s’était de nouveau pas arrêté devant un feu rouge, avait tué 19 personnes.
Suite à ces accidents graves, la SNCB avait promis des mesures pour éviter leur répétition à l’avenir dont la mise en place accélérée d’un système de freinage automatique et des cours de bilinguisme pour son personnel.
Cependant, ces accidents illustrent deux maux importants dont souffrent les institutions fédérales: le manque de moyens (à cause des transferts financiers massifs et disproportionnés vers les entités fédérées) et le manque de bilinguisme des fonctionnaires. Le pire, c’est que nous ne sommes pas sûrs que les dirigeants actuels prennent ces problèmes à bras le corps…
PECROT, 10 JAAR LATER
Op 27 maart 2001 botsten twee treinen frontaal op elkaar tussen Waver en Leuven in Brabant. Het ongeval kostte 8 mensen het leven. De oorzaak van het ongeval was een menselijke fout: de trein uit Waver was door een rood licht gereden en kon niet op tijd gestopt worden omdat de verkeersbegeleider in Leuven geen Frans verstond en die in Waver geen Nederlands…
Op 15 februari 2010 vonden 19 mensen de dood in een gelijkaardig treinongeval in Buizingen (Halle, Brabant) waarbij twee passagierstreinen betrokken waren waarvan één opnieuw niet had gestopt voor een rood licht.
Als gevolg van die zware ongevallen had de NMBS maatregelen beloofd om ze in de toekomst te vermijden door ondermeer de versnelde invoering van een automatisch remsysteem en lessen in de andere grote landstaal voor het personeel.
Nochtans illustreren die ongevallen twee belangrijke kwalen waaraan de federale instellingen lijden: het gebrek aan middelen (door de massale en onevenredige overdracht van geld naar de deestaten) en het gebrek aan tweetaligheid van de ambtenaren. Het ergste is dat we niet zeker zijn of de huidige bewindslieden deze problemen ook daadwerkelijk aanpakken…
