De BUB is nog een jonge partij. Onze tegenstanders wensen, bewust, een aantal vooroordelen m.b.t. onze partij in het leven te houden. In deze tekst vindt u een antwoord op enkele vooroordelen die af en toe nog voorkomen.
1) De BUB zou terugwillen naar de 19de eeuw
Onze partij wil helemaal niet terug naar de 19de eeuw, of naar het België van de 19de eeuw. Wij stellen een eengemaakte (unitaire) staat voor, met respect voor de taalgebieden en cultuurgemeenschappen.
De wens om eentalige staten te creeëren -Vlaanderen en Wallonië- komt van onze tegenstanders, van de separatisten, niet van ons. Wij pleiten overigens voor individuele -geen territoriale- tweetaligheid in héél België. Het streven naar meertalige gehelen is beslist toekomstgericht (EU).
2) De BUB zou tegen “het” federalisme zijn
De BUB wenst inderdaad een unitaire Belgische staat. Dat betekent: één parlement i.p.v. zes parlementen zoals vandaag. Wij zijn tegen het Belgisch federalisme. Waarom? Welnu, federalisme betekent “federeren”, samenbrengen. Een sterke unie van losse onderdelen dus. In België gebeurt net het tegengestelde, namelijk -onder het mom van “federalisme”- het uiteenrukken van de Staat door de creatie en het steeds sterker worden van ‘Vlaanderen’, ‘Wallonië’, ‘Brussel’ en de Duitstalige Gemeenschap. Deze entiteiten zijn niet alleen op taal gebaseerd, maar scheppen bovendien, door het betonneren van “een Vlaanderen” en “een Wallonië” voortdurend conflicten. In andere federale landen, zoals Duitsland, Zwitserland, of de VSA zijn er steeds meer dan tien deelentiteiten, wat voor stabiliteit en evenwicht zorgt. In het programma dat onze partij voorstelt zijn er ook deelentiteiten (de negen provincies). Ons systeem van provinciale decentralisatie leunt zeer dicht aan bij federalisme. Het enige verschil tussen het systeem dat wij voorstellen en provinciaal federalisme is het feit dat de provincies geen exclusieve bevoegdheden zullen hebben, maar binnen nationale kaderwetten hun decreten moeten uitvoeren. Bovendien is er, door het behoud van de -afgezwakte- gemeenschappen (bevoegd voor taal, cultuur, onderwijs en media), een federaal element dat bewaard wordt in onze staatsstructuur. Wij wensen immers enkel, via de weg van de geleidelijkheid, de Belgische Gewesten (Vlaams, Waals en Brussels) op te heffen.
3) We zien nooit iets van de BUB op tv, ze zullen dus wel onbelangrijk of onbetrouwbaar zijn
De Belgische Unie wordt geboycot door de media. Wij mogen onze mening niet zeggen, hoewel ernstige, wetenschappelijke onderzoeken bestaan die aantonen dat wij met ons unionistisch gedachtegoed een belangrijke ideologische minderheid vertegenwoordigen. Zo zou 40% -alleen al in het Noorden van het land- een sterkere Belgische Staat of een herstel van het unitaire België wensen. Andere peilingen tonen aan dat 80 à 90% van de Belgen niét wensen dat België ophoudt te bestaan. Als nationale partij is de BUB de ENIGE die deze mensen kan vertegenwoordigen. Vandaar dat wij bezig zijn met een rechtsvordering tegen de VRT en de RTBF om ons recht op vrije mening af te dwingen. Indien immers niet elke ideologische stroming in (min of meer) gelijke mate aan het woord komt kan er geen sprake zijn van een echte democratie, laat staan van eerlijke verkiezingen.
4) De BUB zou iets onmogelijks willen realiseren
Sommigen achten een terugkeer naar het unitaire België “niet realistisch” of “onmogelijk”. Ze redeneren vanuit het oogpunt dat de geschiedenis nooit op haar stappen terugkeert, wat uiteraard niet waar is. Weinigen hadden in de jaren 80 kunnen voorzien dat het communisme in het Oostblok geen decennium meer te gaan had. Toch is het communisme in Polen, Roemenië, Albanië enz. van de aardbodem weggeveegd. Het was ondemocratisch en niet aangepast aan deze tijd. Zo zal het ook het Belgisch “federalisme” vergaan.
5) De BUB zou een partij van verstokte royalisten zijn
De meeste leden van onze partij zijn inderdaad voorstanders van een constitutionele monarchie, zoals die vandaag bestaat. Dat punt is ook opgenomen in ons programma. Toch vertrekt de BUB vanuit een universalistisch engagement, dat veel verder gaat dan de strijd om de eenheid van het koninkrijk. Het gaat hem om het bewaren en moderniseren van een meertalige democratie in Europa. De strijd tegen nationalisme en separatisme is iets waarbij ook Belgisch- en Europeesgezinde republikeinen betrokken worden. Dat is nodig, want de essentie gaat niet om “koninkrijk of niet”, het gaat om “België of niet”.
6) De B.U.B. zou even nationalistisch zijn als de N-VA
De centrumpartij B.U.B. ziet België als een onlosmakelijk deel van Europa en bovendien als een voorbeeld ervan in het klein. Door zijn meertalig karakter lijkt België immers veel meer op de meertalige Europese Unie dan Vlaanderen of Wallonië. België is een stap naar verdere Europese eenmaking, iets wat noch de Vlaams-, noch de Waals-nationalisten redelijkerwijze kunnen beweren van hun gewest. Het Europa der regio’s of der taalhomogene vaderanden is trouwens een waanbeeld. Nooit zullen Frankrijk, Duitsland, Griekenland of gelijk welk ander land van de Europese Unie zichzelf opheffen ten voordele van hun regio’s. Bovendien zijn op Portugal en Ijsland na àlle Europese landen meertalig, al is het niet in dezelfde mate dan België. In andere landen -zoals Nederland en Frankrijk- worden de regionale talen helemaal niet zo goed behandeld als in België.
