Onze partij bestaat weldra drie jaar. Ondanks beperkte middelen hebben we sedertdien reeds aan twee verkiezingen deelgenomen, en zullen wij ook volgend jaar bij de provinciale en gemeentelijke stembusgang lijsten indienen.
Naast onze niet aflatende strijd voor de eenheid van België proberen wij ook nog steeds – eindelijk- toegang tot de (audiovisuele) media te verkrijgen. Wie anders dan de BUB kan immers de Belgische belangen verdedigen? Alle andere partijen zijn gesplitst op taalbasis. De partijen die vandaag de (dagelijkse, communautaire) debatten op televisie, radio en in de kranten beheersen zijn allemaal politieke formaties die België willen splitsen of verregaand willen ontmantelen.
Wat zou er met België gebeuren, indien Belgischgezinde opinies –zoals vandaag- blijvend uit de media, weg van het publieke debat, gehouden worden? In dat geval zullen honderdduizenden, miljoenen mensen (bij gebrek aan beter) blijven stemmen op Vlaams- en Waalsgezinde partijen. Zeker, de “staatshervormingen” zullen stoppen. Ze zullen ofwel ophouden bij de inrichting van een nieuwe, democratische eenheidsstaat of bij de splitsing van België in twee of drie soevereine staten. Dat dit laatste niet de wens van de Belgen is, tonen alle peilingen duidelijk aan. Gezien België echter een representatieve democratie is, is het nodig dat de politici deze mensen respecteren en vertegenwoordigen. Net omdat zij dat niet doen, en voortdurend ons land verder afbreken, bestaat de BUB.
De voorbije drie jaar hebben wij alles te verliezen gehad. Wij kozen voor de moeilijkste weg, niet omdat de macht ons interesseert –dan konden onze leden evengoed bij een traditionele partij gegaan zijn- maar omdat wij geloven in België. Omdat wij enerzijds geloven in België, ons historisch Vaderland, dat dit jaar 175 jaar bestaat. België, dat wil aanknopen met verleden en toekomst, dat sedert bijna twee eeuwen als Staat een Huis wil zijn voor de verschillende opinies, religies en culturen die het huisvest. Dat België, gepersonificeerd door de Monarchie, met haar rijke traditie als bakermat van Europa, verdedigen wij. Anderzijds verdedigen wij ook het meertalige, democratische België. Sedert 1830 is België een democratie, sedert 1873 een meertalige democratie. Als één van de enige staten ter wereld heeft België nooit deze principes opgegeven. Natuurlijk is de democratie vandaag ruimer dan in de 19de eeuw, en natuurlijk beschermen vandaag taalwetten de drie taalgroepen van ons land, waar dit eertijds vaak niet het geval was. Andere landen zoals de VSA zijn trouwens helemaal niet officieel meertalig, ondanks het bestaan van grote anderstalige minderheden. En vele landen zijn helemaal niet democratisch, of zijn dit –binnen Europa- gedurende hun bestaan geruime tijd niet geweest (Duitsland, Italië, Spanje, Griekenland en Polen om er maar enkele te noemen).
Wij wensen echter te kijken naar de toekomst. En deze toekomst zal niet eentalig-Vlaams/Waals zijn, maar meertalig-Belgisch en Europees. Het debat over de Europese Unie, kan overigens niet losgezien worden van de toekomst van België (zie hiervoor ook de editie van ‘Unitas’ van deze maand http://www.unitair.be/juni1.pdf ). Wat wij als partij wensen is meer democratie, meer meertaligheid en meer eenheid voor de Belgen en Europeanen. Daar is trouwens geen redelijk bezwaar tegen te maken.
