TRAGI-KOMISCH TAALNATIONALISME
Als er nog iets “goeds” is aan het taalnationalisme in België, is het dat de gewone burger er af en toe nog eens goed mee kan lachen. Zo heeft de Heer Bart De Wever, voorzitter van de N-VA, naar het schijnt klacht ingediend wegens racisme tegen het Franstalige dagblad “Le Soir” omdat het zogezegd “Vlaams-onvriendelijk” is (24.06.08). “Le Soir”, hetzelfde dagblad, waarvan de redactie de separatist Philippe Moureaux – en dus objectieve vriend van het Vlaams-nationalisme – een “verantwoordelijk staatsman” genoemd had
Natuurlijk voegen we eraan toe dat de Franstalige pers, de Nederlandstalige pers alsook het gros van de politici ook niet vrijuit gaan. De B.U.B. wijst hen er al lang op dat ze de begrippen “Vlamingen” en “Walen” voortdurend verwarren met “Vlaams-nationalisten” en “francofoon-nationalisten”. 95% van de Belgische bevolking over dezelfde kam scheren als 5% extremisten is uiteraard een zware veralgemeningsfout die toch eens dringend zal moeten rechtgezet worden.
Maar dat taalracist De Wever deze weinig objectieve krant aanvalt, is geen handige zet. Diezelfde mijnheer en zijn partij, de N-VA, zijn wel in 2006 met vrachtwagens vol vals geld naar Henegouwen gereden om daar te gaan zeggen dat de zogenaamde “Walen” dieven en profiteurs zouden zijn. De NVA’ster Linda Mbungu verklaarde in 2004 in “Het Belang van Limburg” dat al wat “de Walen” doen profiteren is. In 2007 nog was de verkiezingscampagne van de N-VA erop gericht om te stellen de “Vlaanderen” zou verst(r)ikt worden door “Wallonië” en in 2008 verklaarde dokter Ide van N-VA dat “Waalse gebitten” veel duurder kosten dan “Vlaamse”.
Dat racisme mag natuurlijk wél. Maar goed, we wisten al langer dat het Vlaams- en Waals/francofoon-establishment een hekel hebben aan persvrijheid (cf. totale discriminatie van 70% Belgischgezinden in de media). Schande ook van die “domme” Raad van Europa die zich – dixit N-VA – enkel zou informeren via de Franstalige pers om het zogenaamde “Vlaanderen” als racistisch af te schilderen (zie bijvoorbeeld kwestie niet-benoeming burgemeesters, koppeling huizenverkoop aan taal…).
En De Wevers woorden waren nog niet koud of zijn objectieve vriend Dewinter (VB) declameerde al in Duitsland (op een fascistisch feestje) dat hij hoopte dat laatstgenoemde land woensdag van de Turken zou winnen op het EK voetbal. “Turkije hoort immers noch thuis in Europa, noch op het EK”. Hij houdt er niet van dat de Turken feesten en hun vlaggen uithangen. Mijnheer Dewinter zal de handen vol hebben om de UEFA ervan te overtuigen de volgende leden uit de organisatie te kegelen: Kazachstan, Armenië, Azerbeidjan, Georgië, Israël – misschien kan Bart De Wever daarvoor ijveren gelet op zijn aanvaring met de Joodse Gemeenschap door het minimaliseren van de flamingantische betrokkenheid bij de Shoah vorig jaar; kwestie van de rollen wat te verdelen – alsook die andere halve finalist, Rusland, waarvan het grondgebied voor 2/3de in Azië ligt. Wedden dat landen als Armenië weer wél goed zouden zijn om aan te tonen dat “Vlaanderen niet te klein is om onafhankelijk te zijn”?
Pittig detail: wie dacht dat de man “enkel” Europa “verdedigde”, is eraan voor de moeite. Als rasechte volksnationalist wil Dewinter een “Europees Europa” en een “Vlaams Vlaanderen”. Geen slogan voor een wasproduct, wel de bittere realiteit bij deze inhumane politieke strekking.
Nu is het weer aan de 5% Franstalige taalracisten onder leiding van Maingain om te reageren. Ondertussen berekent de Belg braaf zijn belastingen en betaalt hij steeds duurder aan de pomp.
Het is tragisch en komisch tegelijkertijd.
LA TRAGI-COMEDIE DU NATIONALISME LINGUISTIQUE
Le côté positif du nationalisme linguistique en Belgique, c’est que le citoyen peut en rire de temps en temps. Ainsi, Monsieur Bart De Wever, le président de la N-VA, a apparemment déposé plainte pour racisme contre le journal francophone “Le Soir” car celui-ci serait « anti-Flamand » (24.06.08). “Le Soir”, le même journal, dont la rédaction a appelé le séparatiste Philippe Moureaux – et donc ami objectif du nationalisme flamand – “un homme d’Etat responsable”.
Bien sûr, nous y ajoutons que la presse francophone, la presse néerlandophone et la plupart des politiciens ne sont pas davantage sans faute. Le B.U.B. dénonce déjà depuis longtemps la confusion qu’ils sèment entre les notions de « Flamands » et de « Wallons » d’une part et de « nationalistes flamands » et « nationalistes wallons » d’autre part. Le fait de considérer que 95% de Belges sont représentés par 5% d’extrémistes constitue une grave erreur de généralisation qui devra être rectifiée d’urgence.
Toutefois, l’attaque du raciste linguistique De Wever contre ce journal peu objectif n’est pas une manoeuvre intelligente. Ce même monsieur et son parti ont en effet tenu une action dans le Hainaut en 2005 à l’aide de camionnettes remplies d’argent falsifié afin d’y soutenir leur thèse que tous les soi-disant « Wallons » seraient des voleurs et des profiteurs. Linda Mbungu, membre de la N-VA, déclara en 2004 dans “Het Belang van Limburg” que tous ce que font les “Wallons”, est profiter. En 2007, la campagne électorale de la N-VA visait à défendre l’idée que la « Flandre » était étouffée par la « Wallonie » et en 2008 le docteur Ide de la N-VA déclara que les prothèses dentaires « wallonnes » coûtent beaucoup plus chères que les « flamandes ».
Maintenant, il est aux 5% de racistes linguistiques francophones sous la houlette de Maingain de réagir.
Entre-temps, le Belge, lui, calcule sagement ses impôts et paye de plus en plus cher à la pompe.
C’est tragique et comique en même temps.
