TOTALE AFGANG NATIONALISTISCHE PARTICRATIE EN FEDERALISME
Op 19 december 2008 heeft de regering Leterme I de handdoek in de ring gegooid en (voor de vierde maal sedert augustus 2007 !) haar ontslag aangeboden bij de Koning, na een rapport van het Hof van Cassatie aangaande druk die door de regering uitgevoerd is op het gerecht in het kader van de zaak Fortis. Deze beslissing schijnt ons logisch toe, daar het belang van de feiten zeer ernstig is: de regering heeft de scheiding der machten niet gerespecteerd, met als enige doel een Belgische bank aan een buitenlandse bank te verkopen en de carrière van de ministers te redden.
De B.U.B. neemt akte van de beslissing van de regering en vraagt dat de verantwoordelijken berecht worden voor de bevoegde rechtsinstanties, hoewel Mevr. Thyssen, voorzitster van “C”’D’&V volhoudt met te beweren dat de gebeurtenissen van de laatste dagen van een goed bestuur (!) getuigen. In feite zijn we niet alleen getuige van de ontsporing van een eerste minister of van een federale regering, maar ook van de volledige afgang van een politiek systeem, samengesteld uit een parti- en een mediacratie en een volledig tekortschietend federalisme. Laten we niet vergeten dat de centrale regering, door het federalisme dat deze instelling van het merendeel van haar bevoegdheden en middelen ontdaan heeft, ernstig verzwakt is. Hoe kan zo’n regering het landsbelang verdedigen, temeer daar haar leden slechts bezorgd zijn om regionale en communautaire belangen of door eigenbelang gedreven worden?
Wat de particratie en de mediacratie betreft, zij maken gemene zaak met als enige oogmerk het bewaren van hun macht en van het taalfederalisme in het nadeel van de Belgen en van België. Hun slagzin is: « De Belgen verdelen en de kiezer bedriegen om beter te regeren ». Het is niet het welzijn van België dat voor hen telt, maar wel zijn quasi-vernietiging door staatshervormingen en door de aansporing tot haat tussen taalgroepen. De hardnekkigheid met dewelke eerste minister Leterme en zijn ministers 24 uur lang gepoogd hebben om hun postje te behouden, ondanks het protest van de voltallige bevolking en de door de magistratuur geleden schade is toonaangevend voor de wil van de particratie om haar macht op te dringen. Een echte dictator had het niet beter gedaan.
Nochtans is deze crisis ook die van het federalisme. Dit ingewikkeld, grotesk en absurd systeem (zie ons programma) met zijn 6 regeringen en 6 parlementen voor een klein land als België (50% van de inwoners van Mexico-City) zorgt ervoor dat we niet genoeg bekwame, tweetalige mannen en vrouwen, begiftigd met een zin voor staatsmanschap om België te besturen, vinden. In 2008 zijn er in totaal 9000 Belgische politici, waarvan 600 parlementsleden en 60 ministers. Het is dus normaal dat er velen zijn die niet in staat zijn zich degelijk van hun taak te kwijten. De eerste minister zelf is er een sprekend voorbeeld van!
De Belgische Unie is overtuigd van het feit dat België volstrekt zonder deze parti- en mediacratie en dit polariserend en niet te beheren federalisme kan. Dat is de reden waarom we sedert 2002 zonder onderbreking pleiten voor een liberalisering van de politieke markt die nieuwe politieke initiatieven dient te accepteren, zelfs indien deze – in tegenstelling tot de partijen vertegenwoordigd in de parlementen – zich niet inschrijven in de nationalistische en anti-Belgische logica van het Vlaams Belang. De Belgische politiek heeft nood aan partijen en bewegingen die openlijk voor een sterk, meertalig en unitair België pleiten. Zij alleen zullen in staat zijn om deze ten dode opgeschreven particratie te vervangen teneinde België te revitaliseren. De burgers van ons land verdienen inderdaad een véél beter lot. Niettemin kunnen deze partijen of bewegingen moeilijk slagen zonder steun van de media, en vooral van de openbare media, die ook geliberaliseerd en gedemocratiseerd dienen te worden. Het federalisme moet zo snel mogelijk vervangen worden door een unitair systeem met een tiental ministers en één enkel parlement voor heel België met een decentralisering op basis van de negen, historische provincies.
Elke andere oplossing – met het provinciaal federalisme als enige uitzondering – zal onvermijdelijk en onverbiddelijk leiden tot de voortschrijdende verzwakking en tot de schadelijke achteruitgang van ons meertalig land. Indien de huidige situatie blijft duren, zullen we van crisis naar crisis gaan, zonder dat de problemen ten gronde opgelost worden. Integendeel, ze zullen nog verergeren !
De feiten, zoals ze zich sedert de verkiezingen van 10 juni 2007 afgespeeld hebben, blijven deze zienswijze keer op keer bevestigen en we weten dat men in ieder geval tot deze eenvoudige oplossing zal moeten komen indien men de politiek-communautaire problemen in België op een duurzame wijze wenst op te lossen. Derhalve vormt de B.U.B. een unitaristisch lichtpunt in de huidige politieke duisternis. Daarom bestaan we !
DEROUTE TOTALE DE LA PARTICRATIE NATIONALISTE ET DU FEDERALISME
Le 19 décembre 2008, le gouvernement Leterme Ier a jeté l’éponge et a présenté (pour la quatrième fois depuis août 2007 !) sa démission au Roi après un rapport de la Cour de Cassation sur des pressions exercées par le gouvernement sur la magistrature dans le cadre de l’affaire Fortis. Cette décision nous semble logique car les faits sont d’une importance gravissime : le gouvernement n’a pas respecté la séparation des pouvoirs dans le seul but de vendre une banque belge à une banque étrangère et de sauver la carrière des ministres.
Le B.U.B. prend acte de cette démission du gouvernement et demande que les responsables soient jugés devant la juridiction compétente, bien que Mme Thyssen, présidente du ‘C’‘D’&V, continue a prétendre que les événements des derniers jours témoignent d’une bonne gouvernance (!). En fait, on n’assiste pas seulement à la déroute d’un premier ministre ou d’un gouvernement fédéral, mais à la déroute de tout un système politique composé d’une parti- et médiacratie et d’un système fédéral totalement déficient. N’oublions pas que le gouvernement central s’est fort affaibli à cause du fédéralisme qui a privé cette instance de pouvoir de la plupart de ses fonctions et moyens. Comment un tel gouvernement peut-il défendre les intérêts du pays, d’autant plus que ses membres ne s’intéressent qu’aux intérêts régionaux et communautaires ou à leurs intérêts propres ?
Quant à la particratie et la médiacratie, elles font cause commune dans le seul but de préserver leur pouvoir et le fédéralisme linguistique au détriment des Belges et de la Belgique. « Diviser les Belges et tromper les électeurs pour mieux régner » constitue leur slogan. Ce n’est pas le bien de la Belgique qui compte pour elles, mais sa quasi-destruction par des réformes de l’Etat et l’incitation à la haine linguistique. La ténacité avec laquelle le premier ministre Leterme et ses ministres ont tenté de préserver leur poste pendant 24 heures malgré le tollé général des citoyens et le dommage subi par la magistrature est symptomatique de la volonté de la particratie d’imposer son pouvoir. Un vrai dictateur ne l’aurait pas fait mieux.
Toutefois, cette crise est aussi celle du fédéralisme. Ce système complexe, grotesque et absurde (voyez notre programme) avec ses 6 gouvernements et 6 parlements dans un petit pays comme la Belgique (50% des habitants de Mexico-City) fait en sorte que l’on ne trouve plus suffisamment d’hommes et femmes compétents, bilingues et dotés du sens de l’Etat pour diriger la Belgique. En 2008, il y a au total 9.000 politiciens belges, dont 600 parlementaires et 60 ministres. Il est donc normal qu’il en ait beaucoup qui ne sont pas à la hauteur de la tâche comme le premier ministre lui-même !
L’Union belge est convaincue du fait que la Belgique puisse parfaitement se passer de cette parti- et médiacratie et de ce fédéralisme polarisant et ingérable. C’est la raison pour laquelle nous plaidons depuis 2002 sans relâche pour une libéralisation du marché politique, qui doit accepter de nouvelles initiatives politiques même si celles-ci – contrairement aux partis représentés aux parlements – ne s’inscrivent pas dans la ligne nationaliste et anti-belge du Vlaams Belang. La politique belge a besoin de partis et de mouvements plaidant ouvertement pour une Belgique forte, multilingue et unitaire. Ils seuls seront capables de remplacer cette particratie moribonde et de revitaliser la Belgique, dont les citoyens méritent un sort bien meilleur. Ces partis ou mouvements peuvent difficilement réussir sans l’appui des médias, et surtout les médias publics, qui doivent également être libéralisés et démocratisés. Le fédéralisme, lui, doit être remplacé au plus vite par un système unitaire avec un seul gouvernement à une dizaine de ministres et un seul parlement pour toute la Belgique ainsi qu’une décentralisation sur la base des neuf provinces historiques.
Chaque autre solution – avec la seule exception du fédéralisme provincial – conduira inévitablement et inexorablement à l’affaiblissement progressif ainsi qu’au déclin néfaste de notre pays multilingue. Si la situation actuelle persiste, on ira de crise en crise sans que les problèmes de fond ne soient résolus. Bien au contraire car ils s’aggraveront davantage!
Les faits qui se sont déroulés depuis les élections du 10 juin 2007 ne font que confirmer ce point de vue et nous savons que, de toute façon, il faut que l’on arrive à cette solution simple, si on veut résoudre durablement les problèmes politico-communautaires en Belgique. Le B.U.B. constitue donc un rayon de lumière unitariste dans l’obscurité politique d’aujourd’hui. Belges, sachez le. C’est pour cela que nous sommes là !
